Elbet Sonsuzlukta Biter Bir Gün

2 Ekim 2011 Pazar 0 yorum

Elbet Sonsuzlukta Biter Bir Gün

            Korkarım bende sensizlikten. Korkarım çıkamam işin içinden. Ağırlaşır göz kapaklarım bir gün benimde… Benim için de çıkarlar merdivenlerden. Benim için de çamurlanır birilerinin paçaları. Benim için yer alırlar bir gün.

            Ne kaldı ki geriye? Adım attıkça görür insan. Her zaman sorularla cevaplamak çok daha kolaydır. Bilmezsin çünkü işin sonunu. O sorar sen sorarsın. Bilmem daha kaç sual askıda kalacak. Bilmem daha kaç sual cevabı için yok olacak.

            Kısık sesli bağnaz düşüncülerim var benimde. Kimsenin bilmediği ve belki de bilmek dahi istemeyeceği. Duysalar bir. Bir duysalar. Tutuşur belki benim satırlarım. Kitleler sürüklenirse yazılarımın peşinden ve insanlığa açılırsam boyum uzar belki. Darp ederim belki bende. Bende değişirim onların arasına karışınca. Sonra bir sigara yakarım bende. İçkiye de başlarım bende. Hem fena mı olur biraz kendimden geçerim. Unuturum yalnızlığı. Hep başkalarına mı unutturacağım zaten…

            Paslı laflar ediyor herkes. Ama bilmiyorlar ki yol uzun ve son durak çok yakın. Bozuk para misali harcasınlar onlar değerli vakitlerini. Televizyonlarda sabahlasınlar. Kim mi onlar? Onlar “koltuklarında oturarak insan öldürme sanatı” üzerine mastır yapmış insan kopyaları…

aboydas

0 yorum:

Yorum Gönder

 

©Copyright 2011 aboydas | TNB